Pınar, 25 yaşında genç bir kadın, hayatını üç maddelik, sıradan ama önemli bazı kurallar altında yaşıyordu: güvenlik, mutluluk ve hayaller. Ancak, 2023 yılının bir yaz akşamı, bu kuralların hepsi bir anda altüst oldu. Pınar, bir akrabasının evinin önünde ateşe verildi ve bu korkunç cinayet, sadece genç kadının hayatını değil, ailesinin ve arkadaşlarının da yüreklerini yaktı. Ancak bu korkunç olayın ardından gelen hukuk süreci, pek çok soru işareti bıraktı ve adaletin işleyip işlemediği konusunu sorgulatmaya başladı.
Pınar, işten dönerken bir grup insan tarafından rahatsız ediliyordu. Bu rahatsızlık, zamanla bir takibe dönüşerek Pınar'ın hayatını tehlikeye atmaya başladı. Bu kötü niyetli kişilerin hedefindeydi ve onlardan kaçış yolu bulmak için çırpınıyordu. Yakın arkadaşlarıyla paylaşmasına rağmen bu durumu kimse ciddiye almadı. O akşam, Pınar arkadaşlarıyla buluşmak için dışarıya çıktığında, şehirdeki tüm güvenlik önlemleri devre dışı kalmış gibiydi. Genç kadın hakkında bilgi sahibi olan cani, kendini bir caydırıcı olarak görerek, intikam alma adına vahşi bir hareket yaptı. Pınar'ı buldu ve bir anlık öfke ile onu yakarak ağır yaraladı. Pınar hastaneye kaldırıldı ancak tüm çabalara rağmen hayata tutunamadı.
Bu tür olayların toplumda yarattığı etki, sadece kurbanın yakınları üzerinde değil, genel olarak toplumda da hissedilmektedir. Pınar’ın hayatını kaybetmesinin ardından başlatılan dava, kamuoyunda büyük yankı uyandırdı. Sosyal medya platformlarında #Adaletİstiyoruz etiketiyle bir kampanya başlatıldı. İnsanlar, adaletin yerini bulmasını talep etti. Fakat, davanın seyrine dair endişeler ortaya çıkmaya başladı. Pınar’ın ölümüyle birlikte açılan dava, cinayet suçlamasıyla değil, ‘taksirle öldürme’ eylemiyle yargılanmaya başlandı. Bu, birçok kişi için oldukça sarsıcı bir durumdu; çünkü cinayet eylemi göz ardı ediliyordu. Herkes, adaletin sağlanmasını bekliyordu ama çoğu kişi bunun mümkün olup olmadığından şüphe ediyordu. Davanın seyri boyunca ortaya çıkan belgeler, tanık ifadeleri ve savunmalar, birçok kez medyada yer aldı ve insanların bu konudaki duyarlılığını artırdı. Hükümetin, yasaların yeterince caydırıcı olmadığını gösteren bu durum, toplumda adaletin ne kadar tartışmalı bir kavram olduğunu ortaya koydu.
Sonuçmaların yanı sıra, kamuoyuna yansıyan bilgiler, yapılan hukuki süreçlerin çok fazla zaman aldığını göstermekteydi. Pınar’ın ailesi, avukatları aracılığıyla bu sürecin hızlandırılması yönünde sürekli taleplerde bulunmasına rağmen, ceza mahkemeleri gerekli önlemleri almakta yetersiz kaldı. Hükümetin bu tür durumlar için geliştirmiş olduğu yasaların yeterince sert olmasına rağmen, uygulama aşamasındaki zayıflıklar, genç kadınların hayatlarını kaybetmesine neden oluyordu. Ülke, Pınar’ın acı kaybı ile sarsıldı ve bu olay Türkiye’nin birçok yerinden kadınların yaşadığı korkulara bir ayna tuttu.
Adalet mekanizmasının işleyişinin yeteri kadar sağlam olmadığı durumu, toplumda pek çok tartışmayı da beraberinde getirdi. Pınar’ın ailesi, sadece onun için değil, tüm kadınlar için adaletin sağlanması adına mücadele vermeye karar verdi. Sosyal medya kampanyaları, kadın cinayetlerine karşı duyarlılığı artırmayı amaçlarken, pek çok kişi bu tür olayların son bulması için devletin daha etkin bir yönetim oluşturmaya yönelik adımlar atması gerektiğini savunuyordu. Pınar’ın hatırası, her an bir kadın için tehlikede olan hayatlarda yankı bulmaya devam ediyor.
Pınar’ın trajik ölümü, adaletin gerçekten nasıl işlediğini, kimlerin kurban ve kimlerin suçlu olduğunu anlamak için sorgulamalarımızı gerektiriyor. Pınar'ın sesi, belki de bu cehennemi sonlandıracak seslerden biri olabilir. Kadınların hayatta kalma mücadelesi sadece Pınar içindir, hepimiz içindir. Herkes, bir gün bu duyguyla yüzleşmek zorunda kalabilir. Korkularımızı aşmak, adaleti sağlamak ve hayatı kutlamak için bir araya gelmeliyiz. Pınar’ın hikayesi, yalnızca bir kayıptan ibaret değildir; bu, bir toplumun değişime olan ihtiyacının bir sembolüdür. Her cinayet, bir yüz bulur; bizden biri, komşumuz, ya da tanıdığımız biridir. Adalet, bir gün mutlaka yerine bulsun.
