Şehir yaşamının karmaşası bazen insanları birbirinden uzaklaştırır. Özellikle apartman dairesinde yaşayan bireyler, komşularının yaşamlarını çoğu zaman görmezden gelir. Ancak, geçen haftalarda bir apartmanda yaşanan olay, bu sessiz yaşamın arkasındaki karanlık gerçeği gözler önüne serdi. Üç gün boyunca devam eden kötü kokular, sonunda bir cinayet soruşturmasının kapısını araladı. Olay, ”Evden kokular geldi, üç gündür öldüğü ortaya çıktı” başlığıyla basında geniş yer bulurken, hem merak hem de korku uyandıran detaylarıyla gündemi sarsmayı başardı.
İstanbul’un kalabalık bir semtinde yaşanan olayda, komşular üç gün boyunca dairenin kapısının önünden gelen kötü kokulardan şikayet etti. Başlangıçta herkes bu durumu günlük yaşamın bir parçası olarak değerlendirmeye çalıştı. Ancak kokuların keskinliği ve kalıcılığı, komşuların dikkatini çekti. Şikayetler artınca, apartman sakinleri durumu yönetim kuruluna iletti. Yönetim, durumu polise bildirmeye karar verdi. Bu noktada, bir kapı açıldı ve neler olabileceğine dair spekülasyonlar başladı.
Polis, yapılan ihbar üzerine hemen apartmana intikal etti. Kapıyı çalan ekip, cevap alamayınca müdahale etmeye karar verdi. Daireye girdiklerinde, karşılaştıkları manzara herkesin kanını dondurdu. Bir kişi, dairenin içinde cansız bir şekilde yatıyordu. Yapılan incelemelerde, şahsın isminin Ali Y. olduğu ve son üç gündür evde yaşamını yitirdiği belirlendi. Bu noktada sorular artmaya başladı: Ali Y. nasıl öldü? Kim veya kimler bu duruma sebep oldu? Ayrıca, komşular neden hiçbir şey duymadı?
Ali Y.'nin kayboluşuyla ilgili ilk incelemeler, olayın bir cinayet olabileceği ihtimalini doğurdu. Polis, çevredeki güvenlik kameralarını inceledi ve Ali'nin son günlerde kimlerle görüştüğünü belirlemek için komşularla görüşmeye başladı. Komşular, Ali'nin yalnız bir adam olduğunu ve uzun zamandır evden çıkmadığını ifade etti. Fakat bazıları, Ali'nin son dönemlerde bilinmeyen kişilerle tanıştığını iddia etti. Bazı komşular ise, zaman zaman bağırışma sesleri duyduklarını, ancak o anlarda rahatsız oldukları için müdahale etmediklerini söylediler.
Olayın ardındaki gerçeği çözmek için polis, Ali'nin sosyal medya hesaplarını ve çevresiyle olan diyaloglarını incelemeye başladı. Elde edilen bilgiler, Ali'nin bir süre önce tanıştığı bir kişinin, kendisine sürekli tehditlerde bulunduğuna dair mesajlar içermekteydi. Ayrıca, cinayet günü yaşanan bir tartışmanın ardından Ali'nin o kişinin evine gittiği kaydedildi.
Olay, şehirde geniş bir yankı uyandırdı. Medya, hem sosyal medya hem de televizyon kanalları aracılığıyla, durumu hızla duyurdu. İngilizce “whodunit” türü romanlardan fırlamış gibi görünen bu olay, herkesin merakını cezbetti. Toplumda “Yalnız yaşamak ne kadar güvenli?” sorusunu gündeme getirdi. Özellikle büyük şehirlerdeki apartman yaşamlarının getirdiği yalnızlık, insanların karşılaşabileceği riskleri gözler önüne serdi.
Soruşturmanın devam ettiği bu günlerde, uzmanlar evde yalnız yaşamak ve sosyal izolasyonun zihinsel sağlık üzerindeki etkilerini tartışmaya açtı. İnsanların tanımadığı insanlarla temas etmekten kaçındığı, hatta komşularıyla dahi etkili bir iletişim kurmadığı bir toplumda, insanların hangi tehlikelerle karşı karşıya kaldığı bir kez daha anlaşıldı. Kötü kokuların, bir hayatın sona erdiğini ifade eden naif bir uyarı olduğu, pek çok kişi tarafından dile getirildi.
Sonuç olarak, bu olay herkesin ilgisini çekmiş olsa da, bir o kadar da derin etkiler bırakmaya devam ediyor. İnsanların birbirleriyle daha fazla iletişim kurması gerektiği ve yalnızlığın, himaye edilmesi gereken bir durum olduğu bir kez daha açığa çıktı. Olayın sonucunda, apartman sakinleri arasında bir dayanışma örneği de gelişti. Bu trajik olay, herkese, her an her şeyin değişebileceğini ve komşuluk ilişkilerinin önemini hatırlatmayı başardı.
Ali Y.'nin ölümünün ardından, araştırmalar derinleşti ve bu olay, hemen hemen herkesin hayatına dair hassas bir değerlendirme yapmasına vesile oldu. Toplum olarak, belki de yalnızlık, iletişimsizlik ve güven kaybı konularında daha fazla düşünmeli ve çözüm bulmalıyız. Unutulmaması gereken nokta, yalnız geçirdiğimiz her gün, potansiyel bir tehlikeyle iç içe olabileceğimiz gerçeğidir.
